Plastik Parçalarda Yapısal İşlemler Nelerdir?
Plastik Parçalarda Yapısal İşlemler Nelerdir?
Plastik parçalar için yapısal süreç tasarımı esas olarak geometri, boyutsal doğruluk, çekme oranı, yüzey pürüzlülüğü, duvar kalınlığı, çekme açısı, delik çapı, fileto yarıçapları, kalıp çekme açısı ve takviye kaburgaları gibi hususları içerir. Bu makale, bu noktaların her birini ayrıntılı olarak ele alacak ve ürün kalitesini ve üretim verimliliğini iyileştirmek için termoformlama süreci sırasında bu unsurların nasıl optimize edileceğini tartışacaktır.
1. Geometri ve Boyutsal Doğruluk
O zamandan beriplastik termoformlamaikincil bir işleme yöntemidir, özellikle vakum şekillendirmede, plastik levha ile kalıp arasında genellikle bir boşluk olur. Ek olarak, özellikle çıkıntılı alanlarda büzülme ve deformasyon, duvar kalınlığının incelmesine ve mukavemetin azalmasına neden olabilir. Bu nedenle, vakum şekillendirmede kullanılan plastik parçalar, geometri ve boyutsal doğruluk için aşırı sıkı gereksinimlere sahip olmamalıdır.
Şekillendirme işlemi sırasında, ısıtılmış plastik levha, sarkmaya yol açabilen kısıtlanmamış bir esneme durumundadır. Kalıptan çıkarmadan sonra önemli soğuma ve büzülme ile birlikte, ürünün son boyutları ve şekli sıcaklık ve çevresel değişiklikler nedeniyle dengesiz olabilir. Bu nedenle, termoformlu plastik parçalar hassas kalıplama uygulamaları için uygun değildir.
2. Çizim Oranı
Parçanın yüksekliğinin (veya derinliğinin) genişliğine (veya çapına) oranı olan çekme oranı, büyük ölçüde şekillendirme sürecinin zorluğunu belirler. Çekme oranı ne kadar büyükse, kalıplama süreci o kadar zorlaşır ve kırışma veya çatlama gibi istenmeyen sorunların olasılığı o kadar artar. Aşırı çekme oranları, parçanın mukavemetini ve sertliğini önemli ölçüde azaltır. Bu nedenle, gerçek üretimde, genellikle maksimum çekme oranının altında, genellikle 0,5 ile 1 arasında bir aralık kullanılır.
Çekme oranı doğrudan parçanın minimum duvar kalınlığıyla ilgilidir. Daha küçük bir çekme oranı, ince sac şekillendirme için uygun olan daha kalın duvarlar oluşturabilirken, daha büyük bir çekme oranı, duvar kalınlığının çok ince olmamasını sağlamak için daha kalın saclar gerektirir. Ek olarak, çekme oranı kalıp çekme açısı ve plastik malzemenin esnekliğiyle de ilgilidir. Ürün kalitesini sağlamak için, hurda oranındaki artışı önlemek amacıyla çekme oranı kontrol edilmelidir.
3. Fileto Tasarımı
Plastik parçaların köşelerinde veya kenarlarında keskin köşeler tasarlanmamalıdır. Bunun yerine, köşe yarıçapı genellikle sac kalınlığının 4 ila 5 katından daha küçük olmayacak şekilde mümkün olduğunca büyük bir fileto kullanılmalıdır. Bunu yapmamak, malzemenin incelmesine ve gerilim yoğunlaşmasına neden olarak parçanın mukavemetini ve dayanıklılığını olumsuz etkileyebilir.
4. Taslak Açısı
TermoformKalıplar, normal kalıplara benzer şekilde, kalıptan çıkarmayı kolaylaştırmak için belirli bir taslak açısı gerektirir. Taslak açısı genellikle 1° ila 4° arasındadır. Dişi kalıplar için daha küçük bir taslak açısı kullanılabilir, çünkü plastik parçanın büzülmesi biraz ek boşluk sağlayarak kalıptan çıkarmayı kolaylaştırır.
5. Takviye Kaburga Tasarımı
Termoformlu plastik levhalar genellikle oldukça incedir ve şekillendirme işlemi çekme oranıyla sınırlıdır. Bu nedenle, yapısal olarak zayıf alanlara takviye kaburgaları eklemek, sertliği ve mukavemeti artırmak için olmazsa olmaz bir yöntemdir. Takviye kaburgalarının yerleştirilmesi, parçanın alt ve köşelerinde aşırı ince alanlardan kaçınmak için dikkatlice düşünülmelidir.
Ek olarak, termoformlu kabuğun altına sığ oluklar, desenler veya işaretler eklemek sertliği artırabilir ve yapıyı destekleyebilir. Yanlardaki uzunlamasına sığ oluklar dikey sertliği artırırken, enine sığ oluklar çökmeye karşı direnci artırmasına rağmen kalıptan çıkarmayı daha zor hale getirebilir.
6. Ürün Büzülmesi
Termoformlu ürünlergenellikle önemli bir büzülme yaşarlar ve bunun yaklaşık %50'si kalıpta soğutma sırasında meydana gelir. Kalıp sıcaklığı yüksekse, parça kalıptan çıkarıldıktan sonra oda sıcaklığına soğuduğunda ek %25 büzülme gösterebilir ve büzülmenin kalan %25'i sonraki 24 saat içinde meydana gelir. Ayrıca, dişi kalıplar kullanılarak oluşturulan ürünler, erkek kalıplarla oluşturulanlara göre %25 ila %50 daha yüksek bir büzülme oranına sahip olma eğilimindedir. Bu nedenle, son boyutların doğruluk gereksinimlerini karşıladığından emin olmak için tasarım süreci sırasında büzülmeyi dikkate almak çok önemlidir.
Tasarımın geometri, çekme oranı, fileto yarıçapı, çekme açısı, takviye kaburgaları ve büzülme açısından optimize edilmesiyle, termoformlu plastik parçaların kalitesi ve kararlılığı önemli ölçüde iyileştirilebilir. Bu proses tasarım öğeleri, termoformlu ürünlerin üretim verimliliği ve performansı üzerinde önemli bir etkiye sahiptir ve ürünlerin kullanıcı gereksinimlerini karşılamasını sağlamada anahtar rol oynar.